19 Eylül 2009 Cumartesi

Hayra yorun, güzelleşsin hayatınız.


Üzücü ama ben bayram günlerini pek sevemedim nedense. Hep bir hüzün oldu çocukluğumdan bu yana bayramlarda beni bekleyen. Buna resmi bayramlarda dâhil. Hastalıklı bir bünyem olduğundan, sıkı sıkıya giydirildiğimden, özenle korunduğumdan olsa gerek. Ne doyasıya soğuk soğuk su içebildim, ne de adam gibi koşup terleyebildim. Ben mikroskop istedim bayramda, ailem oyuncak araba aldı. Nedense gönlümce mutlu olmayı başaramadım.

Küçükken alınan bayramlıklarım, ya kardeşim de giysin diye önce büyük alınır kollarım içinde kaybolur, ya da biraz daha giy bakalım diye kollarım dışarda ceketlerle bayram yapardım. Devir ekonomi devriydi bizim evde anlayacağınız. Gerçi hiç aç ve açık kalmadık şükür. Hatta her şeyin olabilen en iyisini alıp, giydirmeye ve yedirmeye gayret etti babam. Ama onun standartları vardı ve değişmez, değiştirilmesi teklif dahi edilemezdi...

Sonrasında ise aile içi kavgalar. Annem babam pek kavga etmese de bayramlarda akraba ziyaretleri sorun olurdu. Senin annene önce gideceğiz, benim anneme geç kaldık gibisinden. Ufak tefek kırgınlıklar da hep vardı zaten...

Babamın hatırı için, kendisini sevmeme rağmen istemeye istemeye ziyaretine gittiğim büyük halam, bana hep annemi kötülerdi. Kötülediği de yüzüne hoş bakmamış, ayakkabısını çevirmeyi unutmuş kabilinden boş şeyler. Biraz para, şeker ve elime bir mektup tutuştururdu babama vermem için. Biz de o mektubu bir güzel annemle açar, okurduk. Sonra annem babama gösterir ve kıyamet kopardı. Bayramın kalan günlerinde ise halam bekler dururdu gelmemizi...

Babam bizi çok sevmesine rağmen mizacı sert bir adamdı ve Ramazanda sigara da içemediği için iftar topunun patlayıp, orucunu açmasını dört gözle beklerdik. Gerçi annem de kuzu değildi . Bayrama yakın halamlar gelip, ortalığı karıştıracaklar diye günler öncesinden sinirlenir, dellenirdi...

Babam öldükten sonra ise annem bunu kabullenemedi bir süre. Kendini terkedilmiş gibi hissetti. Öldü diye babama kızdı hatta. Sonrasında babamın akrabalarına daha kötü davrandı. Kimisine bayramlarda kapıları açmadı. Hırçın bir çocuk gibi oldu. O dönemi birlikte çok zor atlattık.

Onu yemeğe çıkardım sık sık. Şehir dışına götürdüm. Alışverişe, doktora... Bir gün yine birlikte ettiğimiz bir kahvaltıda neşesi yerine gelmişti. O gün süt ve bal -kaymak vardı tabaklarımızda. Onun sevincini yüzünden okuduğumu anımsıyorum. Sonrasında ise balın yavaşça süzülüp kaymağın üstüne çıkarak "Allah" yazdığını gördüm tabağımda.

Çok özel bir andı benim için. Bunu size anlatmak istemezdim aslında, sihrini, büyüsünü kaçırmamak için. Sonrasında, bir kaç kez kendim aynı yerde kahvaltı söyleyip, kürdanla yazmak istedim beceremedim. O anın bir fotoğrafını çekip saklamıştım. Bulursam bir gün paylaşırım.

Bugün arife, ben babamla, ninemle, ablamla bayramlaştım. Yarın bayram, annemle ve kardeşimle de bayramlaşacağım. Diğer yaşayan akrabalarla, aile fertleriyle de.

Demem o ki; bu dünyada insanoğlu gelip geçici. Kimseyi kırıp dökmeye, incitmeye değmiyor. Su-i zan etmek, insanlar hakkında önyargılı olmak iyi bir şey değil. Aksine Hüsn-ü zanda bulunmak, herkesi öncelikle insan olduğu için değer verilmeye layık bulmak, güzel bir haslet olsa gerek.

Üstelik pozitif düşüncenin insan hayatına olumlu katkıları olduğunu biliyoruz hepimiz. Bayram boyu ve sonrasında yaşayacağınız olayları, karşılaşacağınız hadiseleri ve insan davranışlarını hayra yorun. Güzel bakın, güzel görün...

Hayra yorun, güzelleşsin hayatınız.
Allah'a emanet olun...

-------------------------------------------------------

Ramazan Pidesinin Sonu.

3 yorum:

cache dedi ki...

Güzel adamlar güzel görür hayatı.. Güzel görenler güzel(e) yorar..

Allah güzeldir güzeli sever..
Sen güzelsin..
Dilerim Sevgili'n de seni sever..

Bayramın bayram olsun..

BigaripWomen dedi ki...

Of ipraam ben artık anlamsız kelimelerimle senin güzel, okunası, anlamlı ve manidar bu yazılarının altına cümleler kurmayı yakıştıramıyorum...Hep böyle bakabilmen dileğiyle..

pabuç dedi ki...

Bu ortamdaki (çok nadir de olsa) en samimi yazılardan biri bu yazı bence...Bakışınıza dşüncenize sağlık versin RAbbim ne diyelim başka..güzel bakmak kolay güzel bakmaya devam edebilmek zor..zoru başarabilenlerden olabiliriz inşaallah..