Seni düşünüyorum

Seni düşünüyorum... Beni bırakıp ne zaman gittin?

Ne zamandan beri böyleyim sensiz? Ne zamandan beri ağlıyorum biliyormusun böyle sessiz.

Dik duruyorum, boynumu bükmüyorum, yüreğim yaşlansa da insanlardan gözlerimi kaçırmıyorum. Ağlamıyorum artık anlıyacağın... Duyuyor musun. Büyüdüm artık ben, ağlamıyorum...

Artık senden korkmuyorum biliyormusun. Başkalarından da kormuyorum. Korkacak kimsem kalmadı kendimden başka...

Artık daha çok özlüyor ve özledikçe daha çok seviyorum seni, ve sevdikçe daha çok özlüyorum...

Benim sana söylediklerimi, şimdi bana söylüyorlar biliyormusun? Kimliğini değil ama rolünü çaldım hayattan.

Sen kadar güçlü değilim, olsun. Ama söylediğin gibiyim. Ağlamıyorum. Dik duruyorum. Yetim çocuklar gibi boynumu eğmiyorum ...

Farkındayım, biliyorum. Artık kol da benim, kanat da. Kapıları en son ben kilitliyorum. Işıkları ben söndürüyorum. Ben çekiyorum yorganları birer birer herkesin üzerine.

Çünkü sen yoksun...

Bugün son gezdiğimiz yerlerde gezdim yine. Hani senin elini son kez bıraktığım. Bana "git artık" dedikleri yerde...

Beklemişsin...

Sevinip ağladım... "Ben gitmedim ama biliyorum sen geleceksin dedin" bana.

Bir seni, bir de hiç görmediğim ablamı çok özledim biliyormusun?

Ötelerde bir yerlerde duydum, işittim söyle bir kardeş daha gönderdiler ablama...

Sevinsin, elini tutsun az, gezdirsin onu. Ürkektir, korkaktır, ışığı görmeden karanlığa sakladılar onu. Az ablalık yapsın yumurcağa...

Bir çay içeceğim birazdan, belki balık da yerim. Sen de ister misin? İki adım ötende işte çay bahçesi, hadi ilk kez ben ısmarlayacağım, niçin gelmezsin?...

Tamam peki... Gidiyorum.

Üzülmedim, ağlamadım.

Bak dik duruyorum. Boynumu bükmedim. Öksürmüyorum.Terli soğuk su bile içmedim. Tamam, burnumu da çekmedim.

Ya ellerim mi?.. Peki, ellerimi de cebimden çıkardım...

Hoşçakal. Gelirim yine.

Selam söyle ablama...

Baba:(